หมาตัวหนึ่งเรียนรู้ที่จะคาบอาหารเย็นไปให้เจ้านายของมันทุกวัน...อ่านต่อ

มีหมาป่าบาดเจ็บตัวหนึ่งเอ่ยกับลูกแกะที่ผ่านมาว่า...อ่านต่อ

สาวน้อยดั้นด้นเดินทางไปทั่วทุกทวีป  เธอขี่ช้างย่ำป่า   ลอยข้ามผืนฟ้าไปกับเรือเหาะลำใหญ่  บุกข้ามทะเลทรายด้วยการขี่อูฐ  ไถลฝ่าดินแดนหิมะด้วยเลื่อนน้ำแข็ง  ล่องแก่งไปตามสายน้ำที่เชี่ยวกราก  ลูกกวาดสร้างความสุขให้เด็ก ๆ ในทุก ๆ พื้นที่ที่เธอเหยียบย่าง   เธอได้พบกับเจ้าชายและผู้คนมากมายทั่วทุกมุมโลก  แต่น่าเสียดายเหลือเกิน…เธอยังไม่เคยพบกับเจ้าชายที่เธอเฝ้าถวิลหามาตลอดชั่วชีวิต

ท้ายที่สุด ตัวละครหลัก หรือ พระเอกนางเอกของเรื่อง จึงลงตัวที่ เจ้าหญิงขี้อาย (ที่ขี้อายจนไม่กล้าพูดไม่กล้าเผชิญหน้ากับเจ้าชาย) และเจ้าชายที่หูเพี้ยน ฟังอะไรก็เพี้ยนไปหมด

ทักทาย กระดานบันทึก นักเขียนนิทานและวิธีแต่งนิทานของเขา

แม่กวางพาลูกน้อยออกไปหาอาหารที่ชายป่าแห่งหนึ่ง...อ่านต่อ

"เจ้าลาหนุ่มผู้ปราดเปรื่อง ตอนนี้ข้ากำลังหาเพื่อนมาล่าเหยื่อด้วยกัน เจ้าสนใจอยากมาเป็นคู่หูรู้ใจกับข้าหรือไม่" สิงโตกล่าวกับลาด้วยนัยน์ตามีเลศนัย ได้ยินอย่างนั้นเจ้าลาก็ยิ่งดีใจ ไม่คิดว่าจะมีสิงโตผู้น่าเกรงขามมาขอเป็นเพื่อน "ท่านเจ้าป่าผู้ยิ่งใหญ่มาชวนข้าด้วยตัวเองอย่างนี้ มีหรือที่จะปฏิเสธได้ ถ้าอย่างนั้นเราไปล่าเหยื่อด้วยกันเถิด สิงโตเพื่อนรัก" เจ้าลาโง่กล่าวด้วยความซื่อไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วสิงโตไม่ได้มองว่ามันเป็นเพื่อนสักนิด แถมยังยินยอมตามเจ้าป่าไปแบบไม่มีข้อแม้

นิทานอีสปเรื่อง นิทานรักของสองเรา : หมาป่าหมาจิ้งจอก และม้า

เขาก็เลยรู้สึกท้อใจ และคิดว่าถ้าปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปคงจะไม่ดีแน่ 

ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมแต่งงานกับเจ้าชายเลย 

สุนัขจิ้งจอกงจอกตัวหนึ่งอยากกินไก่บ้านมากจึงแกล้งถามด้วยอุบาย...อ่านต่อ

ซึ่งในอาณาจักรนั้นมีเจ้าหญิงที่สวยที่สุดในโลกอยู่ด้วย 

นิทานอีสปเรื่อง : สุนัขจิ้งจอกในดงหนาม

นิทานอีสปเรื่อง : คนเลี้ยงแกะกับสิงโต